Er is een kind gestorven
het kind dat ik ooit droeg
het stierf volkomen onverwacht
en ook nog veel te vroeg
Hij koos zelf voor zijn sterven
bevrijding van zijn pijn
maar sneed zo ook zijn vreugdes af
en wat had kunnen zijn
Ik respecteer zijn keuze
leer leven met zijn dood
ooit hoop hem weer echt te zien
‘t verlangen is heel groot
Ik mis hem zo verschrikkelijk
zijn grappen en zijn stem
over de grenzen van de dood
houd ik zielsveel van hem
Hij was zo gaaf, zo dwaas, zo lief
onhandig, origineel
met alles wat hij was en deed
missen wij nu ook zo véél
Zij die hem kenden weten
iets van het groot gemis
zij zien een legere wereld
waarin hij niet meer is
Maar ik, ik ben de enige
die steeds nog met hem leeft
met hem bij alles wat ik doe
een lijntje open heeft
Hij is nu stralend, rustig,
de eenzaamheid voorbij
en hij zorgt als een oudste zoon
vaderlijk voor ons en mij
Waar híj nu is heeft híj het goed
wij horen nog niet daar
wij doen ons best als levenden
gaan verder met elkaar
Wij leven verder, zonder hem
maar met een engel meer
dat maakt het leven draaglijk
maar wat doet dóórleven zeer