Er is een kind gestorven

het kind dat ik ooit droeg

het stierf volkomen onverwacht

en ook nog veel te vroeg



Hij koos zelf voor zijn sterven

bevrijding van zijn pijn

maar sneed zo ook zijn vreugdes af

en wat had kunnen zijn



Ik respecteer zijn keuze

leer leven met zijn dood

ooit hoop hem weer echt te zien

‘t verlangen is heel groot



Ik mis hem zo verschrikkelijk

zijn grappen en zijn stem

over de grenzen van de dood

houd ik zielsveel van hem



Hij was zo gaaf, zo dwaas, zo lief

onhandig, origineel

met alles wat hij was en deed

missen wij nu ook zo véél



Zij die hem kenden weten

iets van het groot gemis

zij zien een legere wereld

waarin hij niet meer is



Maar ik, ik ben de enige

die steeds nog met hem leeft

met hem bij alles wat ik doe

een lijntje open heeft



Hij is nu stralend, rustig,

de eenzaamheid voorbij

en hij zorgt als een oudste zoon

vaderlijk voor ons en mij



Waar híj nu is heeft híj het goed

wij horen nog niet daar

wij doen ons best als levenden

gaan verder met elkaar



Wij leven verder, zonder hem

maar met een engel meer

dat maakt het leven draaglijk

maar wat doet dóórleven zeer